Droomconcert Nardozza en Thuriot

Twee improvisatoren op hoog niveau achter het huis aan de Ham

Twee meesters van de improvisatie. Trompettist Carlo Nardozza (1982) ademt muziek. Cum laude afgestudeerd aan het Conservatorium van Maastricht, later docent in Gent en Brussel, en inmiddels weer terug op zijn alma mater als professor. Hij werkte met een indrukwekkende stoet namen: Bert Joris, Philip Catherine, Clouseau, Lee Konitz, George Duke, Brussels Jazz Orchestra, WDR Big Band, en vele anderen. Zijn spel is even natuurlijk als vurig – muziek stroomt bij hem als adem.

Philippe Thuriot (1967), meester-accordeonist en geboren avonturier, studeerde in Brussel, Antwerpen en Kopenhagen. Vandaag doceert hij in Gent en beweegt hij zich moeiteloos tussen klassiek, jazz en wereldmuziek. Hij speelde met ensembles als Prometheus, Oxalys, het VRT Filharmonisch Orkest, Ictus en het Ensemble 20. Jahrhundert in Wenen. Thuriot was radiomaker op Klara, improviseerde op Bach (Illuminations), en vormt met sopraan Lore Binon het duo The Water is Wide. Zijn muzikale pad kruiste dat van Louis Sclavis, Maria Schneider, Fabrizio Cassol, Claron McFadden, Tcha Limberger – en natuurlijk van Carlo Nardozza, met wie hij schitterde in A Tribute to Astor op het Crete Senesi Festival van Philippe Herreweghe.
Improvisatie, jazz en eigen composities blijven zijn ware thuisbasis.

Virtuoos samenspel

WARMTE, HUMOR EN VIRTUOSITEIT
Op het intieme podium aan de Ham voelen Nardozza en Thuriot zich zichtbaar thuis – ontspannen, speels, met een glimlach die verraadt dat hier geen routine aan het werk is, maar puur plezier.
Na een sereen openingsmoment waarin beiden hun muzikale stem laten horen, vloeien trompet en accordeon in elkaar als twee ademhalingen. Het warme koper, de adem van de trompet, en de zachte golving van de accordeon smelten samen tot een natuurlijke dialoog.

Carlo Nardozza

Philippe Thuriot

“Zijn er al vragen?” grapt Nardozza, en meteen is de toon gezet: humor, nabijheid, vrijheid. Tussen de nummers door vertellen de muzikanten anekdotes die het publiek doen lachen en glimlachen – alsof we bij hen aan tafel zitten.

Wie de concerten wil meemaken, moet er op tijd bij zijn…..

EXPRESSIE EN ELEGANTIE
In For Victor van Philip Catherine wisselen ze moeiteloos de virtuoze hoofdrollen af. Vervolgens glijdt het duo in een tedere uitvoering van Piazzolla’s “Pizza Jola” (woordgrapje) – een Argentijnse melodie vol weemoed en zonlicht. Met Fourir van Richard Galliano barst het vuur los: de expressie spat van het podium, zonder de elegantie te verliezen.

De eerste helft eindigt met een moment van stille schoonheid: Will Tura’s “Ik Mis Je Zo”, melancholisch en dicht bij huis.

Van Astor Piazolla tot Rocco Granata

MEESLEPEND
Na de pauze brengen ze een smaakvolle ode aan Rocco Granata met Paisellu Míu – volgens Granata zelf het mooiste wat hij ooit schreef, ooit opgenomen met Toots Thielemans. In de handen van Nardozza en Thuriot wordt het een meeslepend, intens kleinood.
Tussen het spelen door blijft de humor tintelen. Nardozza heeft even behoefte aan een adempauze en hij grapt dat accordeonisten niet begrijpen dat wij zelf moet blazen. Later laat Thuriot horen dat accordeonisten wel kunnen fluiten terwijl ze spelen.
De tweede set groeit uit tot een muzikale reis vol verrassingen – van speelse improvisaties (ja, zelfs de Vogeltjesdans fladdert even voorbij) tot momenten van ingetogen melancholie.

Het slot is een warme omhelzing van klank: levendig, open, ontroerend.

ACHTERHAM 20 | 25 #3
Ham 12, Gent (B)
12 oktober 2025
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer

DUO NARDOZZA/THURIOT
Carlo Nardozza – trompet
Philippe Thuriot – accordeon

HAMSESSIONS.BE