Kneebody communiceert met eigen muziektaal
In april 2025 bracht het uit Los Angeles afkomstige crteatieve collectief Kneebody zijn langverwachte album Reach uit. Zes jaar had het geduurd sinds hun vorige plaat – zes jaar van stilstand, verandering en herbronning. Het nieuwe werk, geproduceerd door de band zelf, bevat composities van oprichters Ben Wendel, Shane Endsley en Adam Benjamin. In de huidige bezetting horen we Wendel op tenorsaxofoon, Endsley op trompet, Benjamin op toetsen en de onnavolgbare Nate Wood, die zowel drums als elektrische bas bespeelt — tegelijk, live, zonder trucage.
Het album verscheen op GroundUp Music, het label van Michael League, de drijvende kracht achter Snarky Puppy. League’s idee van een muzikale familie lijkt bij Kneebody volledig tot bloei te komen: een collectief waarin ieder bandlid zowel solist als begeleider, zowel leider als volger is.
ENERGIEK
Vanaf de eerste klanken van het stuwende titelnummer Reach spat de energie van het podium in Ha Concerts (voorheen Handelsbeurs) in Gent.
Toen bassist Kaveh Rastegar (in 2019) vanwege een drukke solocarrière Kneebody besloot te verlaten, ontstond er bijna automatisch een andere rolverdeling binnen de groep. Geen nieuwe bassist dus en de hechte groepsdynamiek kon blijven.
De band is hoorbaar gretig om weer te spelen – het is alsof de opgebouwde spanning van de coronajaren zich in één golf ontlaadt.
Kneebody in Ha Concerts in Gent
EIGEN TAAL
Het volgende nummer begint met een strak, haast mechanisch samenspel van drums en elektronische texturen van Wood en Benjamin. Daaroverheen stijgt een vette trompetsolo van Endsley, waarna Wendel met zijn saxofoon de lucht opensnijdt. Kneebody klinkt als een organisme met vier hersenen maar één zenuwstelsel. Zonder vaste leider communiceren ze via een eigen spontane muzikale taal – een soort geheime code van muzikale cues, zoals korte loopjes, of bijzondere klanken waarmee ze in een fractie van een seconde van tempo, stijl of toonsoort kunnen wisselen.
ONVOORSPELBARE WENDINGEN
Na krachtige uitvoeringen van Top Hat en Another One neemt de band gas terug met het dromerige Glimmer. De muziek vloeit van trance naar jazz, van elektronica naar een pulserende bas-en-drumpuls. Het publiek wordt meegenomen in een reis door twintig jaar Kneebody – een archief vol grooves, improvisaties en onvoorspelbare wendingen. Met het groovy en speelse Drum Battle sluiten ze de set af: strak, funky en met zichtbaar plezier.
VAAGUE EN MEER
Maar de avond is nog niet voorbij. In de foyer volgt een jamsessie en in de grote zaal presenteert VAAGUE, het project van drummer Antoine Pierre, een hypnotiserende aftershow. Pierre omringt zich met een hypermodern drumstel, een laptop vol digitale klanken en zijn onstuitbare creativiteit. Live bespeelt hij alles spontaan en tegelijk, waardoor beats, samples en akoestische drums in elkaar overvloeien. Het resultaat: een wervelende, futuristische performance die moeiteloos zou passen op de hipste internationale festivals.
EXTRA
Alsof dat nog niet genoeg is, duiken Ben Wendel en Shane Endsley onverwacht opnieuw op om met hun blazerssectie het geheel nog een extra glans te geven. Het voelt als een spontaan cadeau – een laatste fonkeling aan het einde van een zinderende muzikale avond.
Ha Concerts werd die avond niet zomaar een podium, maar een laboratorium van pure creativiteit, waar grenzen tussen genres en generaties vervaagden in één gedeelde adem.
KNEEBODY
Shane Endsley – trompet
Adam Benjamin – toetsen
Nate Wood – basgitaar, drums
Ben Wendel – tenorsaxofoon
VAAGUE
Antoine Pierre – drums, samples
Ha Concerts
Gent (B)
24 oktober 2025
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer








