Nieuwe ogen en volwassen ziel: Floriaan Wempe en Willie Jones III
Eigen stem, diepe wortels
Tenorsaxofonist Floriaan Wempe (1989) behoort tot die musici die de jazztraditie niet citeren, maar ademen. Bebop en hardbop zitten in zijn poriën, zijn toon is persoonlijk en doorleefd. Na zijn debuut Flo’s Flow (2012) nam hij de tijd: om te spelen, te luisteren en vooral te componeren. Dat geduld werpt nu hoorbaar zijn vruchten af.
LEREN OP HET PODIUM
Een cruciale invloed is Roy Hargrove. Wempe groeide op met diens muziek en belandde via jamsessies zelfs op het podium van het Roy Hargrove Quintet, onder meer in Parijs en Marciac. Daar ontstond niet alleen een leerschool ‘on the job’, maar ook een hechte band met drummer Willie Jones III (1968), jarenlang spil in het Hargrove Quintet en één van de twee drummers bij de RH Factor.
Floriaan Wempe Quintet
INTERNATIONALE KLASSE IN DEN BOSCH
Jones vliegt speciaal over voor een korte tour en staat deze avond in Podium Azijnfabriek op het podium, voordat hij weer lesgeeft aan het Koninklijk Conservatorium. Met Rob van Bavel (piano), Steve Zwanink (bas) en Rodolfo Ferreira Neves (trompet/flugelhorn) heeft Wempe een kwintet bij elkaar dat soepel schakelt tussen finesse en vuur.
SWINGENDE OPENING, WARME GLOED
De avond opent met Joe Hendersons Mamacita: direct swing, direct sfeer. Wempe blaast vol en rond, Neves zet er glans op, Van Bavel en Zwanink krijgen royaal ruimte, terwijl Jones alles met ogenschijnlijk gemak bijeenhoudt. Cedar Waltons Hindsight volgt en onderstreept de elegante lijn van de set.
NIEUWE MUZIEK, HERKENBARE GEEST
Eigen werk staat centraal. The Observer – een wals – en het recent verschenen Acquiescence laten horen waar Wempes inspiratie wortelt: melodisch, pakkend, met een duidelijke Hargrove-vibe zonder epigonisme. Love Me klinkt al rijk, straks nog gelaagder met gastvocalist Fay Claassen op het album. Firm Roots sluit de eerste set af met een imponerende drumfeature van Jones.
Rob van Bavel en Floriaan Wempe
VAART, VUUR EN VERWACHTING
Na de pauze gaat het tempo omhoog met de echte Wempe What To Do en Bolivia en Dear Ruth van Cedar Walton. Quicksilver van een andere iconische jazzpianist Horace Silver pastte prima in het repertoire van de avond. Dat de door Wempe geschreven afsluiter Gonna Be Allright de vibe van Hargrove’s Strasbourg / St.Denis in zich draagt, verbaast niemand. Het ademt dezelfde grootstedelijke drive. De lat ligt hoog, het publiek eist een toegift – en krijgt die. Het nieuwe album wordt volgend jaar verwacht; dit concert maakt het wachten alleen maar spannender.
FLORIAAN WEMPE QUINTET
Floriaan Wempe – tenorsaxofoon
Rob van Bavel – piano
Steve Zwanink – contrabas
Willie Jones III – drums
Rodolfo Ferreira Neves – trompet, flugelhorn
Podium Azijnfabriek
Den Bosch (NL)
10 december 2025
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer







