Een nieuw jazzpodium ontwaakt met Injazztigate

De sectie saxofoons en fluiten
Alex Sipiagin
De bigband met dirigent Sven Heinze

In een tijd waarin jazzpodia in Nederland vaker sluiten dan openen, is er in Zuid-Limburg verrassend goed nieuws: De Agnespoort in Bunde opent haar deuren als veelbelovende nieuwe plek voor livemuziek. Na een spectaculair openingsweekend met onder anderen Harmonie St. Agnes en Shirma Rouse, stond er amper dagen later al een jazzconcert geprogrammeerd. Het voormalige kerkgebouw uit de jaren zestig is omgevormd tot een sfeervolle en akoestisch doordachte concertlocatie met 350 zitplaatsen — ruim over de helft gevuld tijdens dit eerste jazzoptreden.

DE RUIMTE ADEMT POTENTIE
Hoewel podium en lichttechniek nog niet volledig op niveau zijn, overtuigt de zaal meteen door zijn warmte en klank. Dat blijkt zodra de Conservatorium Maastricht Bigband het podium betreedt, aangevoerd door trompettist van wereldklasse Alex Sipiagin. Het is meteen duidelijk: deze plek zou wel eens een vaste waarde kunnen worden in het Limburgse jazzlandschap.

Oliver Cervera

SIPIAGIN: VIRTUOSITEIT MET WERELDBAGAGE
De Russisch-Amerikaanse trompettist (1967), sinds 1991 woonachtig in de VS, heeft een indrukwekkend cv opgebouwd. Van de Gil Evans Band tot diverse Mingus-ensembles en de bigband van Dave Holland: Sipiagin beweegt zich moeiteloos door de top van de internationale jazz. Zijn samenwerking met Michael Brecker in 2003 vormt een rode draad door de avond. Ook als sideman werkte hij met grootheden als Eric Clapton, Elvis Costello en David Sanborn. Momenteel is hij gastdocent aan het Conservatorium Maastricht — en dat hoor je.

COMPLEXE COMPOSITIES, ZOEKENDE COHESIE
Het concert opent met One for Mike, Sipiagins ode aan Michael Brecker. De compositie klinkt direct modern, energiek en zorgvuldig opgebouwd. Sipiagin toont een krachtige toon, melodische helderheid en solistische verfijning. In het daaropvolgende Mirage — met zijn wisselende signatures in 5/4, swingende middendelen en mellow passages — wordt duidelijk hoe doordacht maar ook veeleisend zijn werk is. De bigband, onder leiding van Sven Heinze, werkt zich dapper door het complexe materiaal, maar mist nog soms de hechte klank en gezamenlijke energie die een ervaren professionele bigband kenmerkt.

GELUID EN BALANS: EEN PUNT VAN AANDACHT
De blazerssecties klinken nog niet altijd als een eenheid. De timing is niet overal strak en de sectieleiders zullen de komende tijd nog moeten werken aan cohesie. Daarbij helpt de geluidsmix niet: de ritmesectie staat duidelijk sterker uitgelicht dan de blazers, waardoor vooral de saxen en fluit regelmatig onder sneeuwen. De trompetsectie domineert, een onevenwichtigheid die in toekomstige concerten eenvoudig te verhelpen lijkt.

RITMESECTIE BLINKT UIT, SIPIAGIN SCHITTERT
Wat wél direct overtuigt, is de ritmesectie: strak, energiek en soepel door de lastige arrangementen heen spelend. In Blues for Mike — opnieuw een eerbetoon aan Brecker — komt een frisse mix van New Orleans-feel en swing tot leven. De tenorsaxofonist laat zich gelden met gedurfde soli, inclusief herkenbare multiphonics in de stijl van Brecker. Door de hele avond heen is Sipiagin echter de echte kracht: virtuoos, lyrisch, inspirerend en zichtbaar betrokken bij de ontwikkeling van de jonge musici.

Dit eerste jazzconcert in de Agnespoort smaakt duidelijk naar meer. De locatie vraagt om vervolgen: intieme jazzavonden, grotere producties of zelfs een volledig festival — het past hier allemaal.

CONSERVATORIUM MAASTRICHT BIGBAND
FEAT. ALEX SIPIAGIN
Sven Heinze – dirigent
Alex Sipiagin – trompet
Leo Mao, Mingyin Liang, Paul Saumets, Carmen Williams, Nuria Puyuelo – saxofoons
Yannes Hendriks, Christian Cruz Mesa, Olaf Henderix, Björn Pustal – trombones
Simon Lutgens, Yilmazcan Ersayin, Ella Brieskorn, Kenley Mous, Tycho Polman – trompetten
Svibor Perković – gitaar
Oliver Cervera – piano
Valerio Ruperto – contrabas
Peter Lilis – drums

De Agnespoort
Bunde (NL)
20 november 2025
Tekst: Ralf Jacobs
Fotografie: Nadine Gijzen