Paduart en Deltenre hand in hand op Jazzzolder

Na een druilerige dag zou het een wat feeërieke avond worden voorspelde ik met het vooruitzicht op Patrick Deltenre en Ivan Paduart’s ‘Hand in Hand’ concert van vanavond, een gezamenlijk project van de gitarist en pianist, een eerste gezamenlijk werkstuk nadat ze mekaar meer dan 30 jaar geleden ontmoetten.

INTIMISTISCH
Bijzonder mooi werd het en bij momenten, vooral in de eerste set, voerde het mij closer to you, my God! Dat had te maken met wat intimistische melodieën die er vooral in de eerste set bijzaten zoals ‘Délivrance’ je goeie been zette en meteen een staalkaart was van harmonieus en meesterlijk samenspel. ‘Aperoses’ straalde in een mengsel van lichtvoetigheid en geluk, net als ‘Pigeons’, een terugkijken op de gelukkige jeugd van Patrick Deltenre et ses parents inséparables. Een speelse tune was dat met de gitarist zalig vertellend, het aanvullende warme proza kwam vanuit de piano. Gas werd er terug genomen ook en je schoof verder zalig onderuit met titelnummer ‘Hand in Hand’ uit het gelijknamige album. Het kon ook even wat ernstiger, reflecting things in ‘La Grazia’ maar daarna ging het fris en monter en zelfs vrolijk in de volgende songs, uitstappertjes naar de pauze toe.

LEVENDIGE MODUS
In een tweede set werden we dan binnen gewalst en het leek er ook met volgende nummers op dat we het intimistische wat achter ons gingen laten met deze set. Nummers van zowel Patrick Deltenre als Ivan Paduart volgden mekaar op in een levendige modus en vooral de eerste songs waren een kolfje naar de hand van een bevlogen pianist. ’Mignardises’, de koekjes bij de koffie, werden dan weer uitgedeeld door Deltenre in deze compositie van zijn hand maar evengoed ging ook Paduart met het dienblad dan rond. Er volgden nog een wat historische, voorzichtige rit met de loopfiets in ‘Draisienne’ en een blues waar we Deltenre in herkenden, aangekondigd werd die als ‘Jeannie’s Blues’ maar dat kon best de ‘Ravioli’s Blues’ geweest zijn uit de CD. Bijzonder daarna was de hommage aan Toots Thielemans in ‘Song for my Lady’ waar Patrick Deltenre met verve de mondharmonica bespeelde. Een reflectie was dit naar zijn samenwerking ooit met dit wereldberoemde ketje en dat heb ik helaas ooit gemist. ’Ear We Are’ was dan de vrolijke afsluiter, een doorstappertje naar de bis maar wél na een lang applaus van een volle zaal liefhebbers waaronder ook ‘Mechelse’ Kristen Cornwell waar we Deltenre al meer dan eens zagen mee optreden. Mooi zo! en de bis ‘Bea’ die volgde kwam ook al vanuit het hart! Geen wonder dat nu ook weer de gehandtekende CD’s vlot van de hand gingen!

HAND IN HAND
Ivan Paduart – piano
Patrick Deltenre – gitaar

Jazzzolder Mechelen (B) 11 oktober 2019
Tekst en fotografie: Winus (JAZZEPOES.BE)