Greg Smith tussen Rotterdam en Berlijn

Greg Smith

Alex Maksymiw op gitaar en synths

Vanja Kevresan op één van zijn fraaie zelfbouwgitaars

De Canadese drummer Greg Smith maakte in 2021 zijn transatlantische debuutalbum CLUSTER 001. Smith raakte in Europa verzeild en beweegt zich inmiddels tussen Rotterdam en Berlijn nadat hij in de jaren ’90 in New York in de alternatieve underground jazzscene zijn draai vond en zijn contacten legde.

Greg Smith Cluster 001

GEZELLIG
Drummer en componist Greg Smith beweegt zich tussen hedendaagse muziek en expressieve improvisatie. In 1995 maakte hij deel uit van Mendoza Dance Parti, De band was vooral op festivals korte tijd populair met hun opgewekte vorm van funky jazzdance. In 2002 begint hij met anderen de nu-metalgroep met de gezellige naam The Killing Family. In 2016 was hij nog druk in de weer met zijn frisse Europese Lama Trio met bassist Gonçalo Almeida en trompettiste Susana Santos Silva. Hierbij was rietblazer Joachim Badenhorst te gast. In 2018 nadat Smith naar Berlijn was verhuisd ontmoette hij de Servische gitarist Vanja Kevresan en Alex Maksymiw, een Canadese gitarist met Oekraïnse ouders. De twee totaal verschillende gitaristen voelden als een bijzondere match en groeide uit tot het Cluster 001 projekt.

Basgitarist Zach Lober

FESTIVAL
Met pulserende magnetiserende klanken van My Pet Robot opende het concert in Paradox. Helaas met een matige opkomst op deze finale avond van het Eurovisie Song Festival. De thuisblijvers en de kijkers van het songfestival waarvan de uitkomst al vele weken voorspelbaar was kregen achteraf ongelijk. Bij Cluster 001 is namelijk alles minder voorspelbaar. Loops waarvan je als je even niet oplette niet wist waar de oorsprong lag. Of de keyboards die je hoorde, maar niet bespeeld zag worden waren van die grappige verrassingen.

Greg Smith Cluster 001 tussen Rotterdam en Berlijn

GITAARDUO
Gitarist Alex Maksymiw was met de synthesizer onder handbereik regelmatig toetsenspeler. Aan de andere kant van drummer Smith stond Vanja Kevresan op zijn fraaie zelf gebouwde gitaar – een replica van een stratocaster – de voor saxofoon bedoelde partijen te spelen. Opzwepende beats en vervlogen herinneringen aan Mahavishnu Orchestra smelten samen met melodieën die beklijven. Uiteraard werden de stukken van het album gespeeld, maar ook ontsponnen zich muzikale noviteiten waar het vuurwerk afspatte.