Finaledag Oslo Jazz Festival

Finaledag Oslo Jazz Festival – Zaterdag

De laatste dag van het Oslo Jazz Festival begint met een vleugje weemoed – want hoe snel zijn die dagen vol muziek voorbijgevlogen? Op het programma staan drie concerten met elk een eigen signatuur: Jonge sterren in zicht, Twee meesters ontmoeten elkaar en Rauwe kracht. Een route die ons van een vertrouwde club via de opera weer terug naar ons vaste adres voert.

BOODSCHAPPEN EN BIER
Voor wie Noorwegen bezoekt, is het geen geheim: dit is een van de duurste landen van Europa, zeker als het om alcohol gaat. Hoge belastingen, beperkte verkooppunten en een streng overheidsbeleid maken een biertje hier bijna een luxeartikel. Supermarkten verkopen alleen bier en lichte dranken, en dan nog tot een bepaald tijdstip – na 18.00 uur wordt het aanbod schraal. En de leeftijdsgrenzen? Strikter dan bij ons: bier en wijn pas vanaf 18, sterke drank vanaf 20.

FRI ALDER
Dat verklaart ook de “FRI ALDER”-vermelding bij het middagconcert in Nasjonal Jazzscene van het Sondre Moshagen Lightning Trio feat. Immanuel Wilkins. Vrij vertaald: alle leeftijden welkom. Maar aan de bar betekent dat simpelweg: géén alcohol. Dus zitten we, samen met drummer Jamie Peet (wiens KLM-vlucht naar Amsterdam is geannuleerd), aan een alcoholvrij biertje. Soms is jazz net zo onvoorspelbaar als het vliegverkeer.

JONGE STERREN IN ZICHT
De jonge pianist Sondre Moshagen (23), opgeleid in Trondheim, vormt samen met bassiste Kertu Aer (28) en drummer Steinar Heide Bø (24) het Lightning Trio – onlangs nog uitgeroepen tot Jonge Jazzmuzikanten van het Jaar 2024. Vers van de pers verscheen hun debuutalbum Lightning (Jazzland Recordings, 15 augustus), waarmee ze nu langs de festivals trekken.

Vanmiddag krijgen ze versterking van de Amerikaanse altsaxofonist Immanuel Wilkins (28). Zijn herkenbare, warme toon legt meteen een stevige stempel op de set. Dat levert spannende momenten op, al schuilt er ook een kleine valkuil in: de gastsolist dreigt het trio zo nu en dan naar de achtergrond te drukken. Maar wie met aandacht luistert, hoort hoe de drie elkaar vinden in subtiel samenspel.

DE REIS
De muziek opent afwisselend lyrisch en luchtig, met Moshagen die de toetsen laat zingen alsof hij schildert met klank. Aer weeft daar een krachtige baslijn onder, soms pizzicato, soms met strijkstok voor extra diepte. Bø houdt het geheel fris en alert met creatief slagwerk, dat richting slotnummer zelfs uitmondt in een inventieve solo. Het repertoire slingert tussen intiem swingend en stevig experimenteel, waardoor het concert voelt als een tocht door een landschap vol licht en schaduw.
En dan, als toegift, nog een ballad – zacht, rond en ontroerend. Een mooi slotakkoord van een optreden dat nieuwsgierig maakt naar wat dit trio nog meer in petto heeft.

TWEE MEESTERS ONTMOETEN ELKAAR
Na de knusse huiskamersfeer van Victoria stappen we een totaal andere wereld binnen: het Oslo Opera House. Sinds de voltooiing in 2008 is dit glanzende bouwwerk van architectenbureau Snøhetta hét paradepaardje van de stad. Het oogt als een reusachtige ijsschots die statig uit het fjord oprijst. Wie wil, kan letterlijk het dak beklimmen – een brede helling van Carrara-marmer die uitnodigt om te wandelen, terwijl onder je voeten de stad en het water samenvloeien. Binnen overheerst warm Noors eikenhout, vloeiende lijnen en een akoestiek die is ontworpen om elk zuchtje adem te vangen. Het voelt bijna alsof de ruimte zelf meeluistert.
Dat dit prestigieuze project binnen budget (het equivalent van 550 miljoen euro) en op tijd werd afgerond, is al bijna een sprookje op zich. Vandaag is het decor van een sprookjesachtig muzikaal treffen.

WHO WE ARE
In de Grote Zaal – met 1364 stoelen tot de laatste bijna allemaal gevuld, inclusief de orkestbak – ontmoeten twee grootheden elkaar: saxofonist en componist Marius Neset, één van Noorwegens meest avontuurlijke jazzstemmen, en pianist Leif Ove Andsnes, internationaal gevierd als meester van het klassieke repertoire. Samen brachten ze eerder het album Who We Are uit; vanmiddag brengen ze dat universum tot leven in samenwerking met het Oslo Chamber Music Festival.

De eerste tonen komen van Neset alleen. Morning Mist zweeft door de zaal, maar de immensiteit van het podium slokt de intimiteit op. Zodra Andsnes zich bij hem voegt voor Chaconne (delen 1–3) ontstaat een ander evenwicht: jazz en klassiek zoeken elkaar op, als twee talen die elkaar begrijpen zonder te vertalen.

CALEIDOSCOOP
Het programma ontvouwt zich als een caleidoscoop van stijlen en bezettingen. Celliste Louisa Tuck, sinds 2015 eerste cellist bij de Oslo Philharmonic, brengt met Neset en Andsnes de werken van Nadia Boulanger (Trois Pièces pour violoncelle et piano, 1914) tot leven: fijnzinnig, intiem, bijna fluisterend.

Daarna verschijnt fluitiste Ingrid Neset, zus van Marius en actief kamermusicus. Samen met haar broer verkent ze Road to Polaris Part 1 – muziek die voelt als een reis naar het noorden, helder en ijl, alsof je door een poolnacht fietst met het noorderlicht boven je. Later soleert ze met Debussy’s Syrinx: één fluit, één adem, en een hele zaal die de tijd vergeet.

De musici wisselen elkaar af in steeds wisselende constellaties: Andsnes met een sprankelend Fra Folketoner fra Hardanger van Geirr Tveitt, Neset en Tuck met een speelse Waterfall Jig, of het elegante Prague’s Ballet met Andsnes, Tuck en Neset. En dan het slotstuk: Who We Are (delen 1–4), waarin alle krachten samenkomen en de muziek zich uitstrekt als een groot gebaar, een gezamenlijke handtekening.

OVATIE
Na ruim anderhalf uur volgt een staande ovatie. Het publiek blijft nog even rechtop staan, alsof men de magie niet wil laten wegvloeien. Buiten wacht de lage avondzon, waarin wij op de fiets stappen. De lucht kleurt goud, de dag voelt rond – maar het festival nog niet. Er wacht nog één laatste concert in de intieme Victoria Nasjonal Jazzscene.

RAUWE KRACHT
Na de grandeur van het Opera House voelt de terugkeer naar Victoria Nasjonal Jazzscene bijna als thuiskomen. De stoelen staan dichter op elkaar, het licht is gedempt, de muren gonzen nog na van eerdere avonden. Hier geen marmer of gouden plafond, maar de geur van bier, de warmte van het publiek en de organisatie en de directe nabijheid van de muziek.

WEIRD OF MOUTH
Waar de middag bol stond van verfijning en gelaagdheid, begint de avond met pure explosie. De drie muzikanten van Weird of Mouth stormen het podium op met een energie die bijna tastbaar is. Geen aftasten, geen opbouw, maar een rechtstreekse aanval – de eerste noot klinkt als een startschot.

Dit trans-Atlantische project – één Noor en twee Amerikanen – kende de afgelopen jaren sporadische activiteit, maar kwam in 2024 tot bloei met de release van hun debuutalbum, gevolgd door een handvol concerten in de VS. En nu dus de Europese première in Oslo. Rauwe klanken, hoekige ritmes, fysiek en compromisloos vrij. Het voelt niet als luisteren, maar als meegesleurd worden in een storm. Voor sommigen wellicht overweldigend, voor anderen juist bevrijdend.

PULSERENDE RITMES
Het concert ontvouwt zich als een strijd tussen orde en chaos: pulserende ritmes, stuwend pianospel, felle uithalen, stiltes die direct weer worden verbrijzeld. Instrumentale hoogtepunten zijn er volop – maar niet voor tere oortjes. Het spel draait om uitdagen en overtroeven. Rasmussen doorbreekt de flow met prikkelende interventies, Smith rijst boven zijn drumkit uit en waagt zich aan een heus Han-Benninkje (voet op de snaredrum). Taborn verdiept zich in zijn piano, slingert dissonanten de zaal in en tovert met de snaren een donderbui die de muren doet daveren.

Toch gaat achter die brute kracht ook finesse schuil. Net als je denkt dat de muziek je volledig omverblaast, duikt er een melodische lijn op, een subtiel motief, een korte ademruimte die de intensiteit alleen maar vergroot.

REFLECTIE
De concerttitel Rauwe kracht blijkt treffender dan ooit. Dit optreden is niet zomaar een concert, maar een fysieke ervaring – alsof je wordt meegenomen in een rollercoaster zonder veiligheidsgordels. En toch stap je uit met een glimlach van oor tot oor.

Wanneer de laatste noot wegsterft en de zaal nog nasiddert van energie, voelt het alsof het festival in een vurige finale uitdooft. We lopen de nacht in met uitgeputte oren, volle harten en een diep gevoel van dankbaarheid.

OSLO BEDANKT!
Het Oslo Jazz Festival is ten einde, en sluit af als een artistiek én commercieel succes. Bijna 12.000 tickets werden verkocht, een bewijs van de groeiende belangstelling, vooral onder een jong publiek. Verspreid over de stad vonden meer dan honderd concerten plaats, vaak voor volle zalen of zelfs uitverkocht. Ook de gratis concerten waren druk bezocht. In totaal hebben naar schatting 20.000 mensen het festival meebeleefd.

“Het is ongelooflijk bevredigend dat onze duidelijke focus op artistieke kwaliteit, jong talent en het creëren van sociale ontmoetingsplekken zich heeft uitbetaald in een uitstekende ticketverkoop en een fantastische festivalsfeer,” aldus festivaldirecteur Line Juul.

Zelf hebben we een mooi jazzfestival beleefd met een keur aan bijzondere concerten op allerlei plekken. We kregen een fijne medewerking van de professionals in de organisatie en ervaarden een strak en goed georganiseerd festival. We hebben fijne contacten gehad met een aantal vriendelijke vrijwilligers. We hebben nieuwe mensen ontmoet en kwamen ook oude bekenden tegen. Daarnaast hebben we op de fiets ontspannen de stad Oslo wat verkend. Oslo bedankt!

OSLO JAZZ FESTIVAL
Diverse lokaties
Oslo (NO)
11 – 16 augustus 2025
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer

LØRDAG 16. AUGUST

(ZATERDAG 16 AUGUSTUS)

SONDRE MOSHAGEN LIGHTNING TRIO
FEAT. IMMANUEL WILKINS
Sondre Moshagen – piano
Kertu Aer – contrabas
Steinar Heide Bø – drums
Immanuel Wilkins – altsaxofoon

MARIUS NESET & LEIF OVE ANDSNES – WHO WE ARE
Marius Neset – tenorsaxofoon
Leif Ove Andsnes – piano
Ingrid Søfteland Neset – fluit
Louisa Tuck – cello

WEIRD OF MOUTH
Mette Rasmussen – altsaxofoon
Craig Taborn – piano
Ches Smith – drums

LEES OOK OVER HET OSLO JAZZ FESTIVAL…….

OSLO JAZZ OPENT MET OUDE TRADITIE

EEN WAARDEVOLLE ROADTRIP NAAR OSLO JAZZ

VAN JAZZBAR TOT ICONISCHE UNIVERSITEITS AULA IN OSLO

VEELKLEURIGE DONDERDAG OP OSLO JAZZ

GROTE SCANDINAVISCHE NAMEN OP VRIJDAG IN OSLO

OSLOJAZZ.COM