Geslaagd Trumpetstuff Festival met breed smaakpalet

Op 15 en 16 april 2025 vond de vierde editie van het festival #Trumpetstuff plaats in het warme hart van het Tilburgse jazzpodium Paradox. “Een ode aan het mooiste instrument in de jazzmuziek,” zo omschrijft trompettist, componist en curator Teus Nobel dit tweedaagse eerbetoon. Samen met Paradox geeft hij het festival niet alleen een gezicht, maar ook een ziel.

Een ode aan de trompet

ZINDER: EEN ZINDERENDE AFTRAP
Twee jaar geleden vormde trompettist Suzan Veneman samen met pianist Wolfert Brederode een veelgeprezen gelegenheidsduo op #trumpetstuff. In 2025 keerde ze terug — deze keer als frontvrouw van haar eigen ensemble: Zinder. En of de naam de lading dekt!

Suzan Veneman Zinder – Trompetkwartet met ritmesectie

Kurt Weiss

Elke twijfel over welk instrument hier centraal zou staan, werd direct weggeblazen. Vier trompettisten sierden het podium als een sprankelende fanfare: Veneman zelf, de ervaren Kurt Weiss (haar oud-docent en gerenommeerd arrangeur), de lyrische Gidon Nunes Vaz en invaller Koen Smits, die zijn plek met flair opeiste. Onder hen bulderde de ritmesectie — drummer Wouter Kühne en contrabassist Tijs Klaassen — als een stoomlocomotief die de luchtige koperklanken gegrond hield. Wat volgde was een gelaagd palet van composities: van intieme kamermuziek tot bijna bigbandachtige erupties, en alles daartussen. Soms theatraal met zonnebrillen, soms rillend van ontroering. Een hoogtepunt? Wanneer de vier trompetten unisono ademden, als één stem, één noot, één ziel. Een openingsconcert dat niets minder dan kippenvel verdiende.

Yazz Ahmed met haar speciale kwarttoon flugelhorn

Yazz Ahmed met band

MYSTIEK MET EEN MIDDEN-OOSTERSE FLAIR
De avond werd voortgezet door de zelfverklaarde hogepriesteres van de psychedelische Arabische jazz: Yazz Ahmed. In een betoverende opstelling — vergezeld door de virtuoze vibrafonist Ralph Wyld, bassist Dave Mannington op zijn vijf-snarige basgitaar en de krachtige drummer Rod Youngs — maakte Ahmed haar Paradox-debuut. Haar muziek ademt Bahrein, haar geboorteland, en vertelt verhalen met de klank van eeuwenoude volksliederen. Links op het podium wisselt ze tussen haar kwarttoon-flugelhorn en trompet, soms licht overgoten met elektronische geluiden en samples.
De opening, She Stands on the Shore, riep het beeld op van een droomachtig eiland met bomen behangen met goud en juwelen — misschien wel Bahrein zelf. Daarna volgde het bedwelmende A Paradise in the Hold, en het duistere Al Naddaha, over een sirene die vissers met haar stem de diepte in lokt. De muziek was een trance: euforisch, ritmisch bezwerend, en soms ronduit magisch. Ook ouder werk als La Saboteuse vond zijn weg in deze mystieke reis.

Jef Neve en Teus Nobel

TWEE DUO’S, TWEE WERELDEN
De tweede festivaldag trapte af met het samenspel van Teus Nobel en pianist Jef Neve — een duo dat sinds hun album Esho Funi een vaste waarde is op de Europese jazzpodia. Hun aanpak blijft avontuurlijk: ze beginnen met een idee en laten de rest ontstaan op het moment zelf. Altijd spannend voor de muzikanten en een boeiend concept voor het publiek.
Neve opende met een bombastische opening van de Toots-klassieker Bluesette, waarna Nobel subtiel de bekende melodielijn invoegde als een transparante sluier. Het titelstuk Esho Funi, dat staat voor de eenheid tussen de mens en zijn omgeving, kreeg een poëtische vertolking. Het duet werd opgevoerd met een speelse chemie en virtuositeit, vooral tijdens hun uitvoering van Freddie Hubbard’s Little Sunflower.
Neve en Nobel spelen al meer dan acht jaar samen en lang niet alles is vastgelegd. Het in Tilburg uitgevoerde Floating is zo een juweeltje dat een opname verdient. Het tot de verbeelding sprekende pareltje gaat volgens Nobel over een chagrijnige kameel die met zijn karavaan de woestijn doorkruist. Door muzikale beeldtaal transformeerde het stuk vanuit een trillende luchtspiegeling boven de horizon, waarin het publiek langzaam het haarscherpe silhouet van de kameel en zijn tocht door het verzengende zand kon ontwaren.

Pablo Castillo (cornet) en Mathieu Meyer

Parijse pianist Mathieu Meyer

ROARING TWENTIES
Daarna nam het duo Pablo Castillo Gómez de la Torre (trompet/cornet) en Mathieu Meyer (piano) ons mee terug naar de roaring twenties. Gekleed in stijl en gewapend met originele partituren uit die tijd, wekten ze de muziek van Louis Armstrong en Earl Hines tot leven. De Parijse charme van Meyer en de Spaanse flair van Castillo versmolten tot een levendige geschiedenisles, doorspekt met anekdotes en rauwe energie. De gemiddelde liefhebber van hedendaagse jazz hoort deze muziek nog zelden. Het pianoduo van Hines en Armstrong –beiden zeer invloedrijke figuren in de ontwikkeling van de jazzmuziek, met name in de jaren twintig en dertig—werd in Tilburg opnieuw leven in geblazen. De dynamisch en iconisch klanken van een eeuw geleden verraste velen aangenaam!

Teis Semey vervangt de pianist

Teus Nobel | Child’s Play beloftevolle presentatie

CHILD’S PLAY: NIEUWE NOTEN, NIEUWE NAMEN
Het slotakkoord van #trumpetstuff 2025 kwam van een gloednieuw project onder leiding van curator Teus Nobel zelf. Hij kon overdag tijdens de festivaldagen van de nood een deugd maken en (vanaf donderdag) repeteren met nieuwe mensen.  — en introduceerde het publiek aan de embryonale superband Child’s Play.
Nobel nam de bezoekers mee naar de intimiteit van zijn gezin waar zijn inspiratie lag voor nieuwe composities. De muziek? Nieuw, persoonlijk, en geladen met emotie. Zonder piano dit keer, maar mét de energieke gitarist Teis Semey, contrabassist Jasper Høiby en slagwerker Niek de Bruijn.
De set opende met Skin in the Game, een krachtig statement over kleur bekennen. Daarna volgden stukken als Where the Gold Is en Hammertime, dat als een sluimerend kampvuur begon en uitgroeide tot een ongetemde dans, om vervolgens zachtjes te doven. The Middle Children of History dreef op een onweerstaanbare groove, terwijl Devine by Design een slaapliedje was dat je juist wakker wilde houden. Met het slotstuk Child’s Play presenteerde het viertal een fris, uniek geluid dat nog maar het begin lijkt van een veelbelovende muzikale reis.

Teus Nobel kan terugkijken op mooi festival en overtuigende lancering van Child’s Play

FESTIVAL MET GOUDEN RANDJE
Vijf concerten, vijf totaal verschillende werelden, en één gemeenschappelijk hart: de trompet. De vierde editie van #trumpetstuff was een kleurrijke, smaakvolle en uitstekend bezochte ode aan de jazz en haar meest expressieve stem. De organisatie kijkt terug op een glansrijke editie — en vooruit naar de vijfde, in 2026.

SUZAN VENEMAN ZINDER
Suzan Veneman – trompet
Koen Smits – trompet
Gidon Nunes Vaz – trompet
Kurt Weiss – trompet
Tijs Klaassen – contrabas
Wouter Kühne – drums

YAZZ AHMED QUARTET
Yazz Ahmed – trompet, flugelhorn, electronica
Ralph Wyld – vibrafoon
Dave Manington – basgitaar
Rod Youngs – drums

JEF NEVE & TEUS NOBEL
Jef Neve – piano
Teus Nobel – trompet

PABLO CASTILLO & MATHIEU MEYER
Pablo Castillo – trompet, cornet
Mathieu Meyer – piano

TEUS NOBEL | CHILD’S PLAY
Teus Nobel – trompet
Teis Semey – gitaar
Jasper Høiby – contrabas
Niek de Bruijn – drums

Trumpet Festival
#trumpetstuff
Paradox Tilburg (NL)
16 en 17 mei 2025
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer

PARADOX.NL